Θουκυδίδης Κερκυραϊκά 3.72

 

[72.1] Ἐλθόντων δὲ οἱ Ἀθηναῖοι τούς τε πρέσβεις ὡς νεωτερίζοντας ξυλλαβόντες, καὶ ὅσους ἔπεισαν, κατέθεντο ἐς Αἴγιναν. [2] Ἐν δὲ τούτῳ τῶν Κερκυραίων οἱ ἔχοντες τὰ πράγματα ἐλθούσης τριήρους Κορινθίας καὶ Λακεδαιμονίων πρέσβεων ἐπιτίθενται τῷ δήμῳ, καὶ μαχόμενοι ἐνίκησαν. [3] Ἀφικομένης δὲ νυκτὸς ὁ μὲν δῆμος ἐς τὴν ἀκρόπολιν καὶ τὰ μετέωρα τῆς πόλεως καταφεύγει καὶ αὐτοῦ ξυλλεγεὶς ἱδρύθη, καὶ τὸν Ὑλλαϊκὸν λιμένα εἶχον· οἱ δὲ τήν τε ἀγορὰν κατέλαβον, οὗπερ οἱ πολλοὶ ᾤκουν αὐτῶν, καὶ τὸν λιμένα τὸν πρὸς αὐτῇ καὶ πρὸς τὴν ἤπειρον.

Όταν λοιπόν ήρθαν αφού οι Αθηναίοι συνέλαβαν και τους πρέσβεις ως υποκινητές στάσης, και όσους έπεισαν, τους τοποθέτησαν στην Αίγινα. [2] Στο μεταξύ, αυτοί από τους Κερκυραίους που ήταν κύριοι της πολιτικής κατάστασης, όταν ήρθε μια Κορινθιακή τριήρης και Λακεδαιμόνιοι πρέσβεις, επιτίθενται στους δημοκρατικούς και αφού πολέμησαν, νίκησαν. [3] Όταν έφτασε η νύκτα οι μεν δημοκρατικοί καταφεύγουν στην ακρόπολη και τα ψηλά τμήματα της πόλης και αφού συγκεντρώθηκαν εκεί εγκαταστάθηκαν και κατείχαν το Υλλαϊκό λιμάνι· ενώ οι άλλοι, κατέλαβαν την αγορά, όπου κατοικούσαν οι περισσότεροι από αυτούς, και το λιμάνι που ήταν κοντά σε αυτή και προς την απέναντι στεριά.

Σύνταξη

1. Ἐλθόντων δὲ οἱ Ἀθηναῖοι τούς τε πρέσβεις ὡς νεωτερίζοντας ξυλλαβόντες - κατέθεντο ἐς Αἴγιναν: κύρια

κατέθεντο: ρήμα /οἱ Ἀθηναῖοι: υπκ. /ξυλλαβόντες: χρονική μτχ. συνημμένη στο υπκ /τούς πρέσβεις, ὅσους ἔπεισαν: αντ /ὡς νεωτερίζοντας: αιτιολογική μτχ συνημμένη στο αντικείμενο / ἐς Αἴγιναν: εμπρθ. τόπου /ἐλθόντων: γενική απόλυτη χρονική μτχ / πρέσβεων: ενν υπκ της ἐλθόντων

2. καὶ ὅσους ἔπεισαν:δευτερεύουσα αναφορική αντικείμενο του κατέθεντο

ἔπεισαν: ρήμα /οἱ πρέσβεις: ενν. υπκ./ ὅσους: αντ.

3. Ἐν δὲ τούτῳ τῶν Κερκυραίων οἱ ἔχοντες τὰ πράγματα ἐλθούσης τριήρους Κορινθίας καὶ Λακεδαιμονίων πρέσβεων ἐπιτίθενται τῷ δήμῳ: κύρια

ἐπιτίθενται: ρήμα /οἱ ἔχοντες: υπκ. επιθετική μετοχή με υπκ το άρθρο της /τῷ δήμῳ: αντ. /τὰ πράγματα: αντ. της μτχ. οἱ ἔχοντες /τῶν Κερκυραίων: γενικη διαιρετική /ἐλθούσης: γενική απόλυτη χρονική μτχ /τριήρους: υπκ της ἐλθούσης /Κορινθίας: επιθετικός προσδ. /πρέσβεων: υπκ της μτχ που εννοείται ἐλθόντων /Λακεδαιμονίων: επιθετικός προσδ.

4. καὶ μαχόμενοι ἐνίκησαν:κύρια

ἐνίκησαν: ρήμα /οἱ ἔχοντες: ενν. υπκ. /μαχόμενοι: χρονική μετοχή συνημμένη στο υπκ

5. Ἀφικομένης δὲ νυκτὸς ὁ μὲν δῆμος ἐς τὴν ἀκρόπολιν καὶ τὰ μετέωρα τῆς πόλεως καταφεύγει:κύρια

καταφεύγει: ρήμα /ὁ δῆμος: υπκ. /ἐς τὴν ἀκρόπολιν καὶ τὰ μετέωρα: εμπρθ. του τόπου /τῆς πόλεως: γενική κτητική /ἀφικομένης: γενική απόλυτη χρονικη μτχ /νυκτὸς: υπκ της μτχ ἀφικομένης

6. καὶ αὐτοῦ ξυλλεγεὶς ἱδρύθη: κύρια

ἱδρύθη: ρήμα /ὁ δῆμος: ενν. υπκ. /ξυλλεγεὶς: χρονική μτχ συνημμένη στο υπκ /αὐτοῦ: γενική του τόπου

7. καὶ τὸν Ὑλλαϊκὸν λιμένα εἶχον:κύρια

εἶχον: ρήμα /ὁ δῆμος: ενν. υπκ. /τὸν λιμένα: αντ. /Ὑλλαϊκὸν: επιθετικός προσδ.

8. οἱ δὲ τήν τε ἀγορὰν κατέλαβον - καὶ τὸν λιμένα τὸν πρὸς αὐτῇ καὶ πρὸς τὴν ἤπειρον: κύρια

κατέλαβον: ρήμα /οἱ δὲ: υπκ. /τήν ἀγορὰν, τὸν λιμένα: αντ. /τὸν πρὸς αὐτῇ καὶ πρὸς τὴν ἤπειρον: επιθετικοί προσδ. /πρὸς αὐτῇ, πρὸς τὴν ἤπειρον: εμπρθ. της κατεύθυνσης

9. οὗπερ οἱ πολλοὶ ᾤκουν αὐτῶν: δευτερεύουσα αναφορική

ᾤκουν: ρήμα /οἱ πολλοὶ: υπκ /αὐτῶν: γενική διαιρετική /οὗπερ: επιρρ. προσδ. τόπου