[71.1] Δράσαντες δὲ τοῦτο καὶ ξυγκαλέσαντες
Κερκυραίους εἶπον ὅτι ταῦτα καὶ
βέλτιστα εἴη καὶ ἥκιστ᾽ ἂν δουλωθεῖεν
ὑπ᾽ Ἀθηναίων, τό τε λοιπὸν μηδετέρους
δέχεσθαι ἀλλ᾽ ἢ μιᾷ νηὶ ἡσυχάζοντας,
τὸ δὲ πλέον πολέμιον ἡγεῖσθαι. Ὡς δὲ
εἶπον, καὶ ἐπικυρῶσαι ἠνάγκασαν τὴν
γνώμην. [2] Πέμπουσι δὲ καὶ ἐς τὰς Ἀθήνας
εὐθὺς πρέσβεις περί τε τῶν πεπραγμένων
διδάξοντας ὡς ξυνέφερε καὶ τοὺς ἐκεῖ
καταπεφευγότας πείσοντας μηδὲν
ἀνεπιτήδειον πράσσειν, ὅπως μή τις
ἐπιστροφὴ γένηται.
[71.1]
Αφού λοιπόν έπραξαν αυτά και αφού κάλεσαν
σε συνέλευση τους Κερκυραίους, είπαν
ότι αυτά (δηλαδή ο φόνος των δημοκρατικών
αρχηγών) και είναι τα πιο καλά και δε
θα υποδουλώνονταν με κανένα τρόπο από
Αθηναίους, και στο εξής μένοντας ουδέτεροι
να μη δέχονται ούτε τον έναν ούτε τον
άλλον, παρά μόνο με ένα πλοίο, ενώ τα
περισσότερα να τα θεωρούν εχθρική
ενέργεια. Και αφού μίλησαν έτσι, ανάγκασαν
(το λαό) και να επικυρώσει την απόφαση.
[2] Στέλνουν και στην Αθήνα αμέσως
πρεσβευτές και για να εξηγήσουν σχετικά
με όσα είχαν γίνει ότι δηλαδη τους
συνέφερε και για να πείσουν όσους είχαν
καταφύγει εκεί να μην κάνουν τίποτα
εχθρικό για να μην υπάρξει κάποια
αντεκδίκηση.
Σύνταξη:
1. Δράσαντες δὲ τοῦτο καὶ ξυγκαλέσαντες
Κερκυραίους εἶπον-τό τε λοιπὸν μηδετέρους
δέχεσθαι ἀλλ᾽ ἢ μιᾷ νηὶ ἡσυχάζοντας,
τὸ δὲ πλέον πολέμιον ἡγεῖσθαι: κύρια
εἶπον:ρήμα /οὗτοι:ενν.
υπκ /ὅτι
ταῦτα καὶ βέλτιστα εἴη καὶ ἥκιστ᾽
ἂν δουλωθεῖεν ὑπ᾽ Ἀθηναίων:
οι ειδικές ως αντ. του ρήματος
/δέχεσθαι, ἡγεῖσθαι:
επίσης αντ. του ρήματος τελικά. απρ.
/Κερκυραίους:
υπκ των απαρεμφάτων
/μηδετέρους:
αντικείμενο του δέχεσθαι
/τό λοιπὸν:
αιτιατική του χρόνου
/νηὶ: δοτική
της συνοδείας /μιᾷ:
επιθετικός προσδ. στο νηί
/ἡσυχάζοντας:
τροπική μτχ συνημμένη
στο υπκ /τὸ δὲ πλέον:
αντ του ἡγεῖσθαι
/πολέμιον:
κατηγορούμενο /δράσαντες,
ξυγκαλέσαντες:
χρονικές μετοχές συνημμένες στο υπκ
του ρήματος /τοῦτο:
αντ. της δράσαντες /Κερκυραίους:
αντ της μτχ ξυγκαλέσαντες
2. ὅτι ταῦτα καὶ βέλτιστα
εἴη: δευτερεύουσα ειδική αντικείμενο
του εἶπον.
εἴη: ρήμα
/ταῦτα: υπκ, αττική σύνταξη /βέλτιστα:
κατηγορούμενο
3. καὶ ἥκιστ᾽ ἂν δουλωθεῖεν
ὑπ᾽ Ἀθηναίων: δευτερεύουσα ειδική
αντικείμενο του εἶπον.
ἂν δουλωθεῖεν:
ρήμα /Κερκυραῖοι: ενν. υπκ /ὑπ᾽
Ἀθηναίων: ποιητικό αίτιο
/ἥκιστ': επιρρ. του ποσού
4. Ὡς δὲ εἶπον:
δευτερεύουσα
χρονική
εἶπον: ρήμα
/οὗτοι:ενν.
υπκ
5. καὶ ἐπικυρῶσαι ἠνάγκασαν
τὴν γνώμην:κύρια
ἠνάγκασαν:
ρήμα /οὗτοι:ενν.
υπκ /ἐπικυρῶσαι:
αντ. τελικό απρ. /τούς Κερκυραίους: ενν.
αντ του ρήματος και υπκ του ἐπικυρῶσαι,
ταυτοπροσωπία /τήν γνώμην: αντ του
ἐπικυρῶσαι
6. Πέμπουσι δὲ καὶ ἐς τὰς
Ἀθήνας εὐθὺς πρέσβεις περί τε τῶν
πεπραγμένων διδάξοντας- καὶ τοὺς ἐκεῖ
καταπεφευγότας πείσοντας μηδὲν
ἀνεπιτήδειον πράσσειν:κυρια
Πέμπουσι: ρήμα
/οὗτοι:ενν.
υπκ /πρέσβεις:
αντ. του ρήματος /ἐς τὰς
Ἀθήνας: εμπρθ. κίνησης
προς τόπο /διδάξοντας,
πείσοντας:
τελικές μτχ. συνημμένες στο υπκ. του
ρήματος /ὡς ξυνέφερε:
ειδική πρόταση, αντ. του της διδάξοντας
/περί τῶν πεπραγμένων:
εμπρθ της αναφοράς
/ῶν πεπραγμένων:
επιθετική μτχ με υπκ το άρθρο της /τοὺς
καταπεφευγότας: αντ. του
πείσοντας
και υπκ. του πράσσειν
(ετεροπροσωπία), επιθετική μτχ. με υπκ.
το άρθρο της /πράσσειν:
αντ. του πείσοντας
/ἐκεῖ:
επιρρ. του τόπου /μηδὲν:
αντ. του πράσσειν
/ἀνεπιτήδειον:
επιθ. προσδ. στο μηδέν
7. ὡς ξυνέφερε:δευτερεύουσα
ειδική αντ. της μτχ διδάξοντας
ξυνέφερε: ρήμα
/τα πεπραγμένα: ενν. υπκ. αττική σύνταξη
8. ὅπως μή τις ἐπιστροφὴ
γένηται: δευτερεύουσα τελική, δηλώνει
σκοπό
μή γένηται:
ρήμα
/ἐπιστροφὴ:
ενν. υπκ. /τις:
επιθετ. προσδ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου